นิทานอีสป เรื่องเเมลงวันกับโถน้ำผึ้ง

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว… เหล่าฝูงเเมลงวันต่างพากันดีอกดีใจนัก ที่เห็นโถน้ำผึ้งหกตะเเคงอยู่บนโต๊ะจนน้ำผึ้งไหลออกมานองเต็มโต๊ะ
พวกมันพากันดูดกินน้ำผึ้งเเสนหอมหวานบนโต๊ะ เเละที่เกาะอยู่ตามปากขวดเพื่อดูดกินน้ำผึ้งอย่างตะกละตะกลาม

เมื่อเวลาผ่านไปมันจึงเพิ่งรู้กันว่า น้ำผึ้งนั้นจับติดอยู่ที่ขาเเละปีกของมันจนไม่สามารถจะบินขึ้นได้ พวกเเมลงวันพากันดิ้นทุรนทุรายไปมา พร้อมกับร้องโอดโอย รอความตายอย่างน่าสมเพช

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ” การไม่รู้จักพอในสิ่งนั้น ย่อมนำมาให้พบกับความเดือดร้อน “